کارشان را از یک زمین خالی آغاز کردند و در همین مکان خیمه‌ای ساده و بی‌ریا برپا کردند و به اقامه نماز جماعت پرداختند؛ علی رغم تصورشان اهالی محل هم استقبال خوبی داشتند و حالا با کمک و مشارکت مردم خونگرم محله و این زوج دغدغه‌مند، در همان زمین خالی محله، مسجدی احداث شده که به صورت شبانه روزی درب آن به روی مردم باز است.
خانم رحمانی از بانوان شریکه الامام فعال در مسجد قبا شهرک پردیسان قم و از شرکت کنندگان در مهرواره بانور است که به همراه همسرش با تلاش‌هایشان به توانمندسازی اهالی محله خود پرداختند و مردم منطقه را پای کار آوردند و با کمک آنان بسیاری از مشکلات منطقه را رفع و رجوع کردند و با اینکارشان محله خود را سرشار از فضایل نمودند؛ تاجاییکه ارتباطات و پیوند عاطفی میان اهال محله شکل گرفت و اقدامات ارزشمندی در سطح محله انجام شد.
بخشی از قصه خدمت‌رسانی این زوج که ظهر امروز در برنامه سیمای خانواده به آن اشاره شد در ادامه روایت می‌شود.
به گزارش خبرنگار مهرواره بانور، خانم رحمانی از سال ۹۶ ساکن محله پردیسان قم می‌شود؛ منطقه‌ای که بالغ بر یک‌هزار و ۶۰۰ خانواده در آن زندگی می‌کردند، اما در آن هیچ مکان اجتماعی برای فعالیت وجود نداشت.
او احساس نیاز می‌کند و با خود می‌گوید که باید به نحوی فعالیت‌های خود را در این منطقه آغاز کند.
این بانو و همسرش در زمین خالی این منطقه از ماه مبارک رمضان همان سال نماز جماعت برپا می‌کنند و با استقبال اهالی محل روبه رو می‌شوند.
چندی بعد دورتادور همین زمین را داربست می‌بندند و بنر می‌کشند و در واقع خیمه‌ای در محله برای اقامه نماز جماعت و انجام کارهای فرهنگی برپا می‌کنند، اما مردم پای کار این منطقه خیلی زود وارد عمل می‌شوند و با کمک و مشارکت اهالی محل ساخت مسجد در همین زمین آغاز می‌شود و در سال ۱۴۰۰ این مسجد تکمیل و به بهره برداری می‌رسد.
همسر خانم رحمانی که از همان ابتدا امام جماعت این مسجد بی ریای محله بوده از خاطرات آن روزهایی که مسجد هنوز ایجاد نشده بود، یاد می‌کند و می‌گوید: چند نوجوان پای کار داشتیم که از همان ابتدایی که مکان مسجد با چند بنر مشخص شده بود و با یک بخاری برقی که متعلق به یکی از همسایگان بود به سختی این مکان را گرم می‌کردیم در صبح‌های سرد زمستان در این مکان حاضر می‌شدند و اذان می‌گفتند و نماز برپا می‌شد و اینکار آنان برای من بسیار ارزشمند بود.
از آنجاییکه شهرک پردیسان قم منطقه ای تازه تاسیس است و عمدتا افراد مهاجر در آن زندگی می‌کنند، این زوج انجام اقداماتی را در آن لازم و ضروری دیدند تا با این اقدامات به کاهش آسیب‌های منطقه کمک نمایند.
خانم رحمانی در ابتدا برای برگزاری برنامه‌های موثر در سطح محله به شبکه سازی از بانوان اقدام کرد و از ظرفیت بانوان طلبه محله برای برگزاری کارگاه همیار خانواده بهره گرفت تا روش های ارتباط موثر به بانوان آموزش داده شود، اما وقتی این بانوان وارد عملیات میدانی شدند با مشکلاتی روبه رو بودند و در واقع توانایی لازم برای رویارویی با آسیب‌ها هنوز به طور کامل در آنان شکل نگرفته بود.
او در این راستا کارگاه خانواده‌های مقاوم را برای تعدادی از بانوان و همسرانشان برگزار می‌کند و از ظرفیت همین زوجین برای حل مشکلات و مسائل افراد محله که در همسایگی آنان قرار داشتند، بهره می گیرد تا این زوجین به حل مشکلات خانواده‌های ناپایدار محله کمک کنند.
خانم رحمانی و همسرش کاری کردند کارستان و حالا بواسطه مسجد محله همه اهالی محل از همدیگر شناخت دارند و پیوند عاطفی بین آنان ایجاد شده و به تبع آن همگرایی برای حل مشکلات محله نیز افزایش یافته است.
وقتی پدر و مادر نسبت به انجام کارهای فرهنگی و اجتماعی دغدغه داشته باشند، این روحیه خدمت رسانی در فرزندان نیز شکل می‌گیرد، امیر مهدی فرزند این خانواده هم از این قاعده مستثنی نبوده و همچون والدین خود به سهم خودش در این محله نقش آفرینی کرده است.
او با کمک دیگر نوجوانان محله به تازگی کتابخانه‌ای را در مسجد تاسیس کرده است که این کتابخانه با اهدای کتاب توسط فرزندان همین محله ویژه سه رده سنی کودکان، نوجوانان و بزرگسالان شکل گرفته است.
حالا مسجد قبای شهرک پردیسان قم علاوه بر اینکه به خانه امید اهالی محل تبدیل شده به دلیل توجه به قشر کودک و نوجوان مکانی شاد و معنوی برای بچه‌ها نیز محسوب می‌شود که توانسته کودکان و نوجوانان بسیاری را جذب خود کند.
خانم رحمانی می‌گوید: از همان زمانی که مسجد با بنر و چادر شکل گرفته بود، این مکان به فضایی برای سرگرمی بچه‌های محل نیز تبدیل شده بود که هنگام عبور و مرور خود از محله به مسجد نیز مراجعه می‌کردند و از همان زمان این علاقه بچه‌ها به مسجد شکل گرفت و حالا با برگزاری برنامه‌هایی ویژه آنان همچنان این علقه بین آنان و مسجد وجود دارد.
همسر خانم رحمانی و در واقع امام جماعت مسجد قبا پردیسان قم، از باز بودن درب این مسجد به صورت شبانه روزی به روی مردم خبر می‌دهد و بیان می‌کند: تا پاسی از شب بچه‌ها داخل مسجد هستند و حتی جوانانی با ظاهرهایی گه فکرش را نمی‌کنید که گذر چنین افرادی به مسجد بخورد هم در مسجد ما حضور دارند و فعالیت می‌کنند و ما پذیرای تمامی افراد هستیم و هیچ انحصاری قائل نشدیم.
حالا با تلاش‌های بی‌دریغ این خانواده، محله‌ای که هیچ فعالیت فرهنگی و اجتماعی در آن وجود نداشت به یکی از محلات فعال قم تبدیل شده و اقدامات ارزشمندی در این منطقه با مرکزیت مسجد محله انجام می‌شود.
